Peders sang til sine forældres guldbryllup 1950
Diktad i anledning å fars å moers gujlbrollup d. 4/5 1950 . Kajn sjynges på melodien: Einj sjømainj ælsker…
1.
På Havrebakkaings top ja står
og hør haveds bruz.
Frå skauana ver Æssesgård
å te kjmpans huz
// ja ser min barndoms lann for mit blik,
hvor forra som bælli ja gjik. //
2.
Ja, vi e føt i Bakkana
dær vauste vi op,
dær læjde vi i stakkana
å barked vor krop,
så frit som lam, der ikkje ved å,
ad di skæ ha grima på.
3.
I Almingen å Røsen me
dær ska varra næt,
mæn ingjen sta på jorn dær e
så hælluer plæt
som hær, når soln går ner i sin sækkj
i haved ver Hollabækj.
4.
Hær flojtar star frå gaul te gaul,
på hvær grovakant
står milkabøttan i sin kjaul
å blarar så lant.
Å hjartagræz i sommarans tid
vi hitter i hvær en siid.
5.
Hær vauser inte bøjetræ,
mæn æl, pil å gran,
di løjner gott for folk å fæ
å trives på san.
Å hves du ikkje gjor lieså,
så holl du daj bara hærfrå.
6.
Å gaddiza frå haved song,
når dainj va frambi,
frå kjærkan hørtes klokkeklong,
då tauneda vi.
Alt va så lyt. Ver forstauadørn
einj torrebag floj vos om ørn.
7.
Hær vauste vi i mijlhed op
å udan nan tvang.
Einj gaddelier bællatrop
hær læjde å sprong.
Vi sajer tak for alt va vi fikkj
i barndomstiden, dær gjikk.
8.
Nu e vi spret på hvær sin le,
mæn hvor vi kom hæn,
i Bakkana,hvor vi kom te,
vi samles igjæn.
Å hvær einj gång vi kommer hærte,
e vi hjemma igjæn, ja vi e.
Peder 1950